Wat betekent het eigenlijk om met een WIA-uitkering te werken?
Werken met een WIA-uitkering betekent dat je financiële zekerheid behoudt terwijl je blijft bijdragen op een manier die bij jouw situatie past.
De wetgeving erkent dat mensen met chronische aandoeningen zoals Parkinson, MS, EDS, Alzheimer, ALS of reuma vaak nog kunnen werken in de eerste fase van hun ziekte. Dat gebeurt meestal op een aangepast niveau, afgestemd op wat op dat moment haalbaar is. Het uitgangspunt is: jouw inzet telt, ook als die anders is dan vóór je ziekte. Er is ruimte voor maatwerk, zodat je mee kunt blijven doen op een manier die bij jou past.
Er zijn twee hoofdsituaties:
- WGA-uitkering (35–80% arbeidsongeschikt): Je wordt gestimuleerd om te werken binnen je mogelijkheden. Je ontvangt een uitkering én hebt inkomen uit arbeid, wat vaak leidt tot een hoger totaalinkomen dan wanneer je alleen een uitkering zou ontvangen.
- WGA of IVA-uitkering (80–100% arbeidsongeschikt): Ook in deze situatie mag en kun je in principe werken. In de praktijk gebeurt dit minder vaak, vanwege de ernst van de beperkingen.
Het systeem werkt met het begrip restverdiencapaciteit: het bedrag dat je volgens het UWV nog kunt verdienen ondanks je beperkingen. Deze capaciteit wordt vastgesteld door een arbeidsdeskundige, op basis van je opleiding, ervaring en gezondheidssituatie. Je WIA-uitkering wordt vervolgens aangepast aan wat je daadwerkelijk verdient ten opzichte van deze restverdiencapaciteit.
Wat mag je bijverdienen met een WIA-uitkering?
Je mag zeker werken naast je WIA-uitkering — en dat wordt zelfs aangemoedigd. Er is geen vast bedrag dat je “mag” verdienen zonder dat je uitkering wordt aangepast. Maar het goede nieuws is: werken loont bijna altijd. Je houdt namelijk een deel van je inkomsten, en je uitkering wordt alleen gedeeltelijk verrekend.
Hoe werkt dat bij een WGA-uitkering?
Het UWV kijkt naar hoeveel je nog kunt verdienen — dat heet je restverdiencapaciteit. Afhankelijk van hoeveel je daarvan benut, gelden er verschillende regels:
- Tussen 50% en 100% van je restverdiencapaciteit:
Je krijgt 70% van je WIA-maandloon, min het bedrag dat je volgens het UWV nog kunt verdienen (LAU1-regeling). - 100% of meer van je restverdiencapaciteit:
Je krijgt 70% van je WIA-maandloon, min je daadwerkelijke inkomen (LAU2-regeling). - Minder dan 50% van je restverdiencapaciteit:
Dan krijg je een vervolguitkering (VVU), gebaseerd op een percentage van het minimumloon. Je inkomen wordt dan niet verrekend, dus je houdt alles wat je verdient. De VVU is echter veel lager dan de LGU of de LAU, dus je totale inkomen kan dalen.
Belangrijk om te weten
Het UWV beoordeelt je situatie elke maand opnieuw. Geef veranderingen in je inkomen dus altijd op tijd door. Zo voorkom je dat je later geld moet terugbetalen.
Welke stappen moet je ondernemen voordat je weer gaat werken?
Als je (weer) begint met werken, ben je wettelijk verplicht om je inkomen door te geven aan het UWV. Dit is geen vrijblijvende tip, maar een formele verplichting.
Start met een gesprek met je behandelend arts of bedrijfsarts over je wensen en mogelijkheden om te werken. Zij kunnen inschatten wat realistisch is gezien je gezondheidssituatie en eventuele beperkingen.
Bespreek concrete punten zoals:
- hoeveel uren je kunt werken;
- welke taken wel of niet haalbaar zijn;
- en of je speciale voorzieningen nodig hebt.
Neem daarna contact op met je re-integratiecoach bij het UWV. Samen stel je een plan op dat aansluit bij je gezondheid en capaciteiten. Dit plan bevat duidelijke doelen en afspraken over je terugkeer naar werk. Het UWV kan ook ondersteuning bieden bij het vinden van een passende baan of werkgever, en hulpmiddelen of voorzieningen beschikbaar stellen.
Zorg ervoor dat je (toekomstige) werkgever goed geïnformeerd is over je situatie. Je bent niet verplicht om alles te vertellen over je aandoening, maar wél over de praktische gevolgen voor je werk. Bespreek samen welke aanpassingen nodig zijn om je werk goed te kunnen uitvoeren.
Werken met een chronische aandoening: hoe pak je dat praktisch aan?
Werken met een chronische aandoening vraagt om balans, begrip en goede afspraken. Het allerbelangrijkste? Open en eerlijke communicatie met je werkgever over wat voor jou wel en niet haalbaar is. Je hoeft je medische dossier niet te delen, maar het is wél belangrijk om te bespreken wat jouw aandoening betekent voor je werk. Denk aan je energieniveau, concentratie, fysieke beperkingen of de behoefte aan rustmomenten.
Vraag om aanpassingen die jou helpen
Je mag altijd om werkplekaanpassingen vragen. Dat kunnen ergonomische hulpmiddelen zijn, maar ook flexibele werktijden, thuiswerken of aangepaste taken. Veel werkgevers staan hier positief tegenover — zeker als je uitlegt hoe deze aanpassingen jou helpen om goed te blijven functioneren.
Wees realistisch en plan slim
Je zult goede en minder goede dagen hebben. Dat is normaal. Probeer je werk zo te plannen dat je op mindere dagen lichtere taken kunt doen. Houd ruimte in je agenda voor onverwachte klachten of medische afspraken. En laat je collega’s weten hoe het met je gaat — dat voorkomt misverstanden en zorgt voor meer begrip.
Zorg goed voor jezelf
Stel duidelijke grenzen. Voel je dat je lichaam rust nodig heeft? Neem die rust. Het is belangrijker om duurzaam inzetbaar te blijven dan om op korte termijn alles te geven. Overleg regelmatig met je arts of bedrijfsarts over hoe het werk gaat en of er iets aangepast moet worden.
Bij UwVerzuimregisseur sta je er niet alleen voor — we helpen je met de balans tussen gezondheid, werk en inkomen.
Bij UwVerzuimregisseur begrijpen we hoe ingewikkeld het kan zijn om te blijven werken met een chronische aandoening. We helpen je niet alleen met het WIA-proces, maar ook met de praktische kant van werk. Onze ervaringsdeskundigen weten hoe het voelt en denken met je mee over een gezonde balans tussen werk, gezondheid en inkomen. Start je begeleidingstraject en plan de eerste gratis afspraak.
